Naar vorige bladzijde

Verslag van de dauwtrapdrive 2019

in Rockanje aan zee.

Voor de derde keer binnen een tijdsbestek van 8 dagen liep ik “de route”door de duinen. De eerst keer met Bouwen. De stappenteller op mijn mobiel stond aan om tijd en afstand te bepalen. De wandeling op Hemelvaartdag mocht immers maar een uurtje duren. De tweede keer met Bouwen en nu de timer aan. Nog even naar een korte route gezocht, tijd en afstand vergeleken en..we waren tevreden. Een lange en een wat kortere route gevonden. De derde keer liep ik met 40 enthousiaste leden van onze bridgevereniging. Om kwart voor zeven waren velen al aanwezig in Grand Cafe Swins , het oude “Golfje”. Wie van ons heeft daar vroeger niet gedanst op zaterdagavond? Of aan de bar gezeten met Gerard Cox of Joke Bruijs? Er midgetgolf gespeeld en pannenkoeken gegeten?

“Goeje ouwe tijd”!! Leuk om er weer terug te zijn. We vertrokken om zeven uur, aangespoord door Bouwen, die ons nog vijf minuten gaf om naar het toilet tegaan. We liepen eerst een stukje door de duinen. Wel wat klimmen hier en daar. Daarna over het strand. Het was uitstekend weer. Het brede strand gaf ruimte om gezellig pratend in groepjes naar de Tweede Slag te lopen. Bouwen vertelde daar het een en ander over het oorlogsmonument wat daar even van het pad af in de duinen staat. Ook vertelde hij waar de naam Rockanje waarschijnlijk vandaan komt. Daarna gingen we deels door de duinen en een stukje wandelpad weer terug. Niemand wilde de verkorte route lopen.

De “S” van sportief staat als een huis bij Kleiburg. Wim heette ons na de wandeling officieel welkom. Daarna was er een heerlijk en overvloedig ontbijt. De keuken leverde een grote rol aluminiumfolie, zodat de overgebleven broodjes weer als lunch konden dienen. Om negen uur begon het bridgedeel. Gelukkig geen stilzit, omdat Wout en Yvonne wilden invallen. En..dat deden ze vol verve!

Hans opende het bridgegebeuren en benadrukte dat 1x per jaar zo vroeg op moeten voor de vereniging nog net te doen is. Na 3 rondes was er een korte pauze. De samenwerking met de bar verliep vlot en de serveersters waren zeer vriendelijk. Toen ik later aan hen vroeg hoe ze het hadden ervaren antwoordde een van hen: ”Ik dacht dat bridgers altijd stil en wat saai waren, maar ik hoor zoveel gelach en zie zoveel plezier”. Dat was leuk om te horen. Ook zij moesten deze morgen heeeeel vroeg aanwezig zijn. Maar hun humeur leed daar gelukkig niet onder.

Na de zesde ronde werd er opgeruimd en was het wachten op de uitslag. Hier en daar werden de broodjes van het ontbijt nog smakelijk opgegeten. Het was inmiddels half een. Er waren 3 prijzen; een voor de laagste score, een voor de hoogste en een voor de score het dichtst bij de 50%. Precies 50% scoorden Rinus en Rita. Riet en Diny werden laatsten en de eerste prijs, met 62,29% ging naar de invallers Wout en Yvonne. De volledige uitslag staat op de website. Allemaal heel hartelijk gefeliciteerd. Iedereen kreeg ook nog een plantje mee. Jannie en Chris, Wim en Hans , bedankt voor deze leuke ochtend. Het is zeker voor herhaling vatbaar op deze prettige locatie. Rita heeft de foto's gemaakt. Fijn, altijd weer een leuke herinnering aan een bijzonder bridge-evenement. Bouwen en ik gaan volgend jaar wel weer op zoek naar een leuke route. Wie weet loopt u dan ook mee. Gewoon de wekker wat vroeger zetten!!

Els Venekamp

Naar vorige bladzijde